La “cuculijata”

Se ppènze a cquiddu tèmbe ggià passate,
me pigghja na spèce de nustalgia;
sarrave ca de li waje me ne sò scurdate,
ma quase quase ji ce turnarrije.
E mm’anna ccide se ne gnè luwére
ca tènghe quiddu tèmbe nda lu penzére!

Me recòrde quanne cu l’amice mije
jéve alla scóle tutte spenzerate,
àvete ca trestèzze e ppecundrija!
ogne gghjurne jéva festa cummannata
e ccèrte vóte cu la bborza mmane
dalla scóla ce ne scappavame

pe gghj ngappanne mùsckere…cecale…
gridde…palòmme e ppalummèdde
facènne lu nghiane e scigne pe li pedale
pe gghjì scassanne ndi palla de pezza
ce mettavame a ccòrre coma pazze

quache vvota me fermava nu mumènde
a ssendì li lucche de cèrte crestjane,
propje dda vvucine lu cummènde;
e cquidde jèvene mméce arteggiane;
ca la dumèneche dòppe na magnata
ce jèvene a ffà la cuculijata.